California Teknoloji Enstitüsü (Caltech), ETH Zürih ve Harvard Üniversitesi’ndeki araştırmacılar üzerinde çalıştıkları yapay zekâ (Artificial Intelligence / AI) teknolojisi ile otonom dronların okyanusta akıntılarla savaşmak yerine onları kullanarak minimum enerjiyle gezinmesini sağlamayı amaçlıyor.
Caltech, ETH Zürih ve Harvard’daki mühendislerin, yapay zekâya okyanusta minimum enerjiyle gezinmeyi öğrettiklerine ilişkin makale Nature Communications’te yayımlandı. Makalenin yazarlarından John O. Dabiri şu bilgileri aktardı:“ Robotların okyanusun derinliklerini keşfetmesini istediğimizde, özellikle sürülerde, onları 20.000 fit öteden yüzeyden bir joystick ile kontrol etmek neredeyse imkansız. Ayrıca onları yüzeyden tespit edemediğimiz için izlemeleri gereken yerel okyanus akıntıları hakkında veri sağlayamıyoruz. Bir noktada, nasıl hareket edecekleri konusunda kendi kararlarını verebilen okyanus dronlarına ihtiyacımız var. “
Buradan hareketle yapay zekâ performansını bilgisayar simülasyonlarını kullanarak test eden ekip, algoritmayı çalıştıran avuç içi boyutunda küçük bir robot geliştirdi.
Ayrıca yapay zekayı eğitmek için pekiştirmeli öğrenme ağlarını kullanan araştırmacılar, bu projenin amaçları doğrultusunda, herkesin Amazon’da 30 dolardan daha düşük bir fiyata satın alabileceği ve yalnızca yaklaşık yarım watt güç kullanan bir Teensya 2,4 x 0,7 inç mikro denetleyiciye kurulabilen ve çalıştırılabilen bir yazılım yazdı.
Bunun için araştırmacılar, minimum güç kullanarak hedef konuma gitmek için zıt yönlerde hareket eden birkaç girdap oluşturan bir bilgisayar simülasyonu kullanarak, yapây zekâya, girdapların ardından kıyıya doğru düşük hızlı bölgelerden yararlanacak şekilde gezinmeyi öğretti. Seyrüseferine yardımcı olmak için simüle edilmiş yüzücü yalnızca bulunduğu yerdeki su akıntıları hakkındaki bilgilere erişebildi. Ancak kısa sürede girdapları kullanarak istenen hedefe doğru ilerlemeyi öğrendi.
Bununla beraber bu teknoloji halen emekleme aşamasında. Bu bağlamda araştırmacılar, yapay zekayı okyanustaki bir görev sırasında karşılaşabilecekleri her tür akış bozukluğunda (örneğin girdaplar veya gelgit akıntıları) test etmek ve doğadaki etkinliğini değerlendirmek istiyor. Bununla birlikte araştırmacılar, okyanus akıntısı fiziği bilgilerini pekiştirmeli öğrenme stratejisine entegre ederek bu sınırlamanın üstesinden gelmeyi de amaçlıyorlar.